Banja Koviljača je prirodno lečilište sa tradicijom dužom od 150 godina. Smatra se jednom od najlepših ali i najzdravijih i najlekovitijih banja, ne samo u okvirima Srbije već na čitavom Balkanu i u ovom delu Evrope. Nalazi se u zapadnoj Srbiji, u Podrinju, u blizini Loznice, pa i Šapca. Pripada Mačvanskom okrugu. Nalazi se u podnožju planine Gučevo, a nedaleko odatle su i planine Boranja, Sokolske planine i planina Cer, a pored planina, tu su i plodne ravnice Mačve i Semberije. Reka Drina je takođe jedan od najbitnijih faktora, uz planinu Gučevo, koji je uticao na karakter banje, njene odlike, lepote i karakteristike, a nadmorska visina na kojoj se nalazi iznosi 128 metara. Gradsko i banjsko lečilište nalaze se na desnoj obali ove reke. Termomineralne vode jedno su od najvećih blaga ovog mesta. Još od doba vladavine Mihaila Obrenovića Banja Koviljača je stavljena pod zaštitu države, tačnije 1867. godine. Kao banja i lečilište počinje da se afirmiše od 1898. godine. Punu afirmaciju doživela je dvadesetih i tridesetih godina dvadesetog veka, kada se izgrađuju hoteli i vile. Kao najdominantnija građevina ističe se Kur Salon iz 1932. godine, koji se pominje i u čuvenom filmu Emira Kusturice, „Otac na službenom putu“ koji je dobio zlatnu palmu na filmskom festivalu u Kanu, i u kojem je otvorena prva kockarnica na Balkanu.Banjski park jedan je od simbola ovog prekrasnog mesta. Prostire se na površini od oko 40 hektara.
Zbog termomineralnih voda i mirisa sumpora, prvobitan naziv ovog mesta bio je Smrdan banja (Smrdan bara), a naziv Koviljača mesto je ponelo početkom dvadesetog veka (1909. godine). Prema legendi o dve sestre, Vidi i Koviljki, koje su rešile da urade nešto korisno za svoj narod i naprave dva grada, nastalo je ovo mesto. Tačnije, Vida je osnovala grad na planini koja se počne nazivati Vidojevica, dok je Koviljka osnovala Koviljaču podno Gučeva. Ostaci legendardnog grada koji je Koviljka podigla nalaze se na brdu Gradac, u blizini Banje Koviljače. Koviljka je, navodno, otkrila i lekovitost vode u ovom naselju. Legenda o konju kojeg su ostavili, izmorenog, iznurenog i na umoru pored izvora sumporne vode kazuje o tome kako su trgovci, kada se karavan vraćao nazad, zatekli istog tog konja, samo oporavljenog, snažnog i zdravog, kako pase travu pored izvora. Stoga je zdravstveni turizam, zbog bogatih izvora termomineralnih voda i lekovitog blata, na prvom mestu, ali zbog bogatog kulturno-istorijskog nasleđa, odlične klime koja omogućava trajanje sezone togom čitave godine, sportskih terena i sveukupnih uslova, ni ostali vidovi turizma nikako nisu za potcenjivanje.
Drina je jedna od najvećih atrakcija i najlepših ukrasa ovog kraja. Jedna je od najdužih i vodom najbogatijih reka na ovim prostorima, sa bogatim životinjskim i biljnim svetom koji raste i živi u i oko nje. U gornjem toku Drine love se pastrmka, lipljan, mladica, dok se u donjem toku reke love šaran, štuka, smuđ, mrena, klen, skobalj i som.
Šumovita planina Gučevo nalazi se sa južne strane Banje Koviljače. Najviši vrh planine je Crni vrh, visok 779 metara. U blizini se nalazi i rodno mesto Vuka Karadžića, Tršić, sa etnografskim parkom, spomen kućom i prelepom prirodom koja ga okružuje. Nekoliko kilometara od Tršića nalazi se manastir Tronoša, koji datira iz prve polovine XIV veka i zadužbina je supruge kralja Dragutina, Katarine.
Pogledajte emisiju „Srbija u kadru“ i epizodu posvećenu Banji Koviljači